Ik ben blij en trots te kunnen zeggen dat de jury van Verhaal van de Maand mijn verhaal Nawoord als winnaar heeft verkozen uit de 54 inzendingen van deze maand. Mariken Maas heeft er deze prachtige illustratie bij gemaakt.
Nawoord bij mijn memoriën
door Iohannes Vermeer
En nu, gekomen aan het slot van al wat mij tot op heden overkwam en wat ik verrichtte in dit wonderbare leven, deel ik een bekentenis die ik u eerder onthield. Neen, geen trots voel ik erom. En natuurlijk heb ik Catharina lief. Hoe zou ik niet minnen haar, die vijftien malen droeg mijn kind, waarvan elf malen ten leven. De gemalin, voor wie ik van de protestantse tot de katholieke gezindte overging en de gezellin, met wie ik meer vertrouwd mij gevoel dan met mijzelve.
O, de hoon nu als katholiek te kunnen biechten, zij het op deze riem papier, terwijl het geloof van mijn geboorte in de traditie van Calvijn en Gomarus mij tot eeuwige verdoemenis zou uitbannen. O, de scherts dat mijne Catharina in het doek zichzelve heeft gemeend te herkennen. Ze keek ervan op dat ik haar zonder modelstaan had geportretteerd. “Ach, telkenmale blijf je me verbazen met je talent; nu weer dat je, anders dan je immer zeide, mij vermocht te schilderen uit het hoofd.” Maar dat heb ik niet gedaan, want ik vermag het níét, en zij was het niet. Al beken ik dat de gelijkenis ook mij niet is ontgaan.
Frans van Hilten - auteur 